συναρτύω

και συναρτύνω Α

1. παρέχω τα απαραίτητα για τον εξοπλισμό κάποιου, εξοπλίζω («ἀσπίσι νῆα συναρτύσαντες», Απολλ. Ρόδ.)

2. (σχετικά με εδέσματα) καρυκεύω με τον ίδιο τρόπο ή καρυκεύω επιπροσθέτως

3. (κατά τον Ησύχ.) συναρμόζω

4. (στο Άργος και στην Επίδαυρο) είμαι συνάρχων

5. μέσ. συναρτύνομαι και συναρτύομαι

προσφέρω τη βοήθειά μου προκειμένου να συντελεστεί κάτι, βοηθώ στην πραγματοποίηση ενός έργου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἀρτύω / ἀρτύνω «ετοιμάζω, σχεδιάζω, καρυκεύω το φαγητό»].